Dusza zakrapiana drobinkami iskrzących barw...
Bezskutecznie pragnie zgubić się w cieniu ciemności.
Jasność ta nazbyt radosna dla jej usposobienia...
Nieprzyzwyczajona...
Donikąd pragnie iść.
Miłość nie jej Drogą.

Życie to nieustanne cierpienie;
a śmierć to nasze wybawienie.
Czekamy na win odkupienie
łudząc się, za dobroć zbawienie.

Na padole pełnym łez, widmo
wyznaczy nam egzystencji kres.
Nie mamy wpływu na marny los,
bo czeka na nas ognisty stos.

Anielskiej trąby głos da znać;
iż czeka nas piekielna kadź.
Gdy wezwie Cie na rozliczenie,
diabła nie ujmie zrozpaczenie.

Te same oczy, spojrzenie bystre,
ten sam uśmiech co kiedyś,
ta sama twarz, ta sama fryzura,
wszystko takie same jak kiedyś.
Ale to tylko twe zdjęcie na pomniku, na cmentarzu,
Ciebie już nie ma,
odszedłeś w zaświaty, choć tak tego nie chciałeś.
Twoje ciało spoczywa głęboko pod ziemią,
przytłoczone hałdą piachu.
Nie ma Cię i
choć świat pędzi nadal swoim rytmem,
niejeden przystanął nad twoim grobem
i cichutko uronił jedną łzę...
Tak, aby nikt nie widział....

Słowa są proste
Nie czują
Nie tęsknią
Nie marzą
Nie drżą
Na wietrze i pod dotykiem twoich palców.
Czym więc są słowa?
Słowa są pragnieniem
pytaniem
niepewnością
ubraną w atrament [...]

Ona zawsze
miała gładki charakter

Na tle ściany
spódnica różana

Wieża kościelna
topi ostrze w podgardlu nieba
spływa deszcz
po ramionach drzewa

marka

Tamtego roku,
o tej porze,
idąc dumni,
mijaliśmy ludzi i świat -obojętnie tak,

dziś, gdy wybrałeś,
drogę samotną,
zostawiając mą duszę - bez ciebie ulotną,

odszedłeś...
wróć proszę,
bo bywać w Naszych miejscach sama nie znoszę.

wyczekane spotkanie
niewinne spełnienie
ulotne tak
a gdy kiedyś wrócić już nie będę mogła
dom we wspomnieniach twych znajdę

Zbyt wielkie nadzieje
We mnie zrodziłaś.
Robiłem co mogłem,
Byś była szczęśliwa.
Lecz to za mało...
I nie ma już Ciebie!
Powietrzem dla mnie byłaś.
Przy mnie tak słodko żyłaś.
Chwile przy sobie
To dla nas siła.
Ale ta siła
Nie wystarczyła.
Za oknem noc ciemna.
Niebo znowu pełne gwiazd.
Patrzę w nie czule, ale
Nie widzę już nas.
Chcę Cię przy sobie,
Chociaż skończył się ten czas.
Nie mam już siły.
Zakrywam dłońmi twarz.
Nie zobaczysz mego smutku,
Już kolejny raz.
Tonę we wspomnieniach, chociaż
Wiem to, nie ma już nas.

Tak trudno mi zapomnieć
Te spędzone razem chwile .
Czy mówiłeś prawdę ?
Czy to blef na pięknych słówek tyle ?
Ty mówiłeś lubię, ale czułeś kocham
A ja wciąż mówiłam,
"że to tylko przyjaźń" -i sobie nie wierzyłam .
Czy to wyjaśnimy ?
Co Nas jeszcze czeka?
Mam nadzieję, że nie zapomnimy ...

A ja myślałam, że jesteś mój,
Mój i niczyj więcej…
Wiedziałeś, że zadajesz ból?
Że ranisz moje serce?
I jakby było mało smutku,
Żalu, cierpienia i tęsknoty
Mamiłeś słowem, spojrzeniem,
Gestem…
Mówiłeś, kim dla Ciebie jestem
I jak Ci serce przy mnie bije.
A moje serce?
Teraz niczyje….

/Joanna/

Zaprzedana diabłu.

Niech mi krew w żyłach się wstrzyma,
Niech ktoś oddech mój powstrzyma.
Niech zamknie usta me sine,
Niech oczu mych blask zginie.
Niech powieki ciężkie się staną,
Niech ktoś uśmierci mnie- opętaną!
Niech serce ktoś z piersi wyrwie bez litości,
Obedrze ze skóry, pozostawiając same kości,

Wtedy mą duszę zaprzedam mocom ciemnym,
A pieniądze za nią rozdam biednym.
Wtedy cichą pustką się stanę ,
Do Ciebie przyjdę jak chciałeś, Szatanie !

Wtedy już nigdy nie za tęsknię za dźwiękiem Twych słów,
Już nigdy za dotykiem Twych miękkich ust..
Za delikatnym uściskiem Twych dłoni,
I za oczu Twych głębokiej toni..
Wtedy wreszcie nicością się stanę,
Bo życie moje i tak jak w kartach- przegrane..

Tak łatwo pokazać, jak szczęśliwym jest się...

Tak trudno ukazać jak ból pierś rozrywa...

Tak łatwo uśmiech posłać...

Tak trudno przy drugim łzę uronić...

Tak łatwo powiedzieć kocham...

Tak trudno poczuć i uwierzyć...

Do niedawna myślałam, że miłość góry przenosi...

że zwycięża każdą największą nawet burzę..

że Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest...

że Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą...

nie jest bezwstydna, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie [...]

Powiedz czy pamiętasz tak jak ja ...
Tej wakacyjnej miłości czas.?
Bo ja nigdy nie zapomnę ..
Blasku twoich oczu,
tych chwil kiedy byliśmy razem,
żaru w sercach .
Nigdy tak naprawdę nie zapomnę ciebie..
bo chyba chce o tobie pamiętać.!
Jesteś moim najwspanialszym wspomnieniem ..
Mimo tego jak mnie potraktowałeś..

Wyprany z uczyć
Wyzbył się życia
Duchem umarł
Śpiewał dla nadziei
Pieść rozpaczy
Najpiękniejszą ze wszystkich melodii
Graną sercem
Sponiewieranym pustką
Rozczarowaniem

Widzę Cię jakby za mgłą,
przenikasz całą duszę mą.
Chcę Twoim powietrzem oddychać,
chcę by Twoje słowa w końcu było słychać.
Bo mojego wołania nikt nie usłyszy,
rozlewa się ono w głębokiej ciszy.
Mam dość tego okrutnego milczenia,
za sensem mego życia ciągłego gonienia.
Nikogo z was nie rozumiem,
waszego myślenia pojąć nie umiem.
Może czas wreszcie się obudzić,
przestać każdego dnia kłamstwami się łudzić.
Lecz czy takie życie jest jeszcze realne?
Dla mnie to nie jest całkiem normalne.
Nie umiem wyczuć Twoich szczerych chęci,
w głowie od tego już mi się kręci.
Nie wiem czy z tego kiedyś cokolwiek wyjdzie,
iloma jeszcze latami na Ciebie czekać mi przyjdzie.
Latami jakże nieszczęśliwymi,
chyba dlatego,że latami moimi...