Ja
ciągły obserwator
tłumu
i rzeczy unikalnych
próbuję odnaleźć
siebie
postawić kropkę nad "i"
wciąż szukam
ze świecą
i zapałkami
jak dziewczynka
wiersz YGI

"Między miłością,a nienawiścią jest cienka granica...Nie przeszkadza mi to...
Tylko pozwól mi powiedzieć,że to Lubię.."

Widziałam spadajacą gwiazde...
Lecz życzenia wypowiedziec nie mogłam,
gwiazdy spadały,a ja!!!
Zajęte miałam usta...
pytaniem???
Mysli zapszatały mi głowe, czy ktoraś z nich jest moja...
Gdzies zapisane jest,czas wszystko pokaze...
w ten czas zaczełam żłowac...że o nic spadajacej gwaizdy nie poprośiłam ...

Stoję w oknie
w dłoniach zaciśniętych - nóż.
serce krwawi,
łzą obmywa ciało, strumień żalu,
w kałuży bólu brodzę
i czekam...
wzrok wpatrzony w szary błękit
Dalszy bieg wydarzeń?
Co się jeszcze stanie?

Oczy zachodzą mgłą
Już blisko, niedaleko

Cisza...

słyszę łzę, puste echo bez wyrazu
To ja?!
Wśród jęków... !

Niebo...

"Bo oni gdzieś tam są, na pewno już szczęśliwi,
Bóg nam ich odebrał, bo tyle dobrego uczynili,
Oni tam czuwają z góry patrząc na nas

Co mam powiedzieć?
W myślach się gubię
Powiem po prostu że
Bardzo Cię lubię.

Zakwitł już tęsknoty kwiat,
kiedy odszedł tamten świat.
Znikły kolorowe chwile,
kiedy cień zwątpienia padł.
Pustka świeci wieczorami,
smutek sączy się jak jad.
Ciążą już wspomnienia miłe,
które sypią się jak grad
chociaż minął czasu szmat.

Ja przepraszam romantyków, lecz ta myśl wciąż za mną kroczy,
„kto w dzisiejszych czasach patrzy pannom w oczy” ?
Kto w tych strasznych dniach, gdzieś nad brzegiem Świtezi,
ze swoją ukochaną pod rękę sobie siedzi ?
Gdzież znajdzie się rycerz, na rumaku białym ?
z uśmiechem zawadiackim, ze spojrzeniem śmiałym…
Gdzie ta aparycja? Gdzie ta romantyczność ?
Czyżby w miłości liczyła się już tylko fizyczność?
Tak właśnie jest, więc nie bierze mnie dziwo,
że niedługo chłopcze drogi, zamienisz żonę swą… na piwo.

teraz
gdy już się okazało że to co mam
nie nazywa się penis

to ja już nie wiem
co określa mój wątły wkład

w ciebie
w nas
i w ludzkość całą w ogóle

ona
żyje
dzięki tobie
Ty dajesz jej siłę
pomagasz jej skrzydłom
unieść się ponad marzenia
wy
szczęśliwi pośród mroku
żyjecie dla siebie
jesteście dla siebie
nawzajem
ty
żyjesz
dla niej
dzięki jej sile
i jej skrzydłom
unosisz się
a ja?
nie ma mnie dla ciebie
nie ma mnie dla świata
bo bez twojej czułości
umieram w samotności
chora
z miłości

Gdzie jest ten, który dał mi nadzieje?
Gdzie jest ten, który zabrał mój bul?
Gdzie jest ten, który odgonił smutki,
Gdzie jest ten, który jak ja czół?

Gdzie słowa od tego, który uśmiech czarował na mej twarzy?
Gdzie jest ten, który pokazał mi ile się może jeszcze zdarzyć?
Gdzie się podział on, który spełniał marzenia?
Gdzie jest dobry duch, który wyrwał mnie z otępienia.

Gdzie ma swój dom anioł największy?
Gdzie chowa swój głos, od wody przyjemniejszy?
Gdzie chowa ramie, którym mnie osłaniał?
Gdzie jest mój piękny, mądry, cudny anioł.

Odszedłeś...

a, ja codziennie przynoszę Tobie jedną czerwoną różę

i zostawiam ją żeby pamiętać ...

a więc do jutra ...

Ukochany ...

Budzi mnie odgłos deszczu

jest wcześnie rano,wstaje by zamknąć okno

jednak widzę że nie pada

idę za szumem, wychodzę na klatkę schodową

głos dochodzi z dołu

schodzę po schodach [...]

wieczorem
moczymy w niej
obolałe stopy

marka

...................................................................................

Tir Coca-Cola w moim miescie - humoreska

Tir Coca-Cola [...]

[ Pamięci kapitana
Edwarda Herberta ]

Tylko guziki nieugięte
przetrwały śmierć świadkowie zbrodni
z głębin wychodzą na powierzchnię
jedyny pomnik na ich grobie

są aby świadczyć Bóg policzy
i ulituje się nad nimi
lecz jak zmartwychwstać mają ciałem
kiedy są lepką cząstką ziemi

przeleciał ptak przepływa obłok
upada liść kiełkuje ślaz
i cisza jest na wysokościach
i dymi mgłą katyński las

tylko guziki nieugięte
potężny głos zamilkłych chórów
tylko guziki nieugięte
guziki z płaszczy i mundurów

Zbigniew Herbert