Człowiek, istota prosta do zrozumienia;
zdanie swe zmienisz, gdy wyjdziesz z cienia.

Budowę ma prostą, funkcję określoną;
by żyć i kroczyć drogą wytyczoną.

Gdy jednak o sprawy serca się rozchodzi;
Nawet sok najsłodszy życia nie osłodzi.

Nie pojmiesz człowieka, który czeka;
By dotrzeć do drugiego człowieka.

Nawet gdy już gotów jest i próbuje;
zawsze lęk, czy los plany pokrzyżuje.

Jednak gdy i los już sprzyja, podpowiada;
jeśli nie teraz, to kiedy wypada?

Chodź! Wyciągam rękę by dosięgnąć Twoich ust.
Poczuć chwile i przypomnieć te miłe,to-
Co zabrał Bóg. Chodź!
Wołam Ciebie, podaj rękę!
Pamiętaj! Zegar wiecznie nie tyka, każdy oddech,
Twarz twarzy niech dotyka.
Chodź! Nie bój się. Jesteśmy Razem.

Oddychaj, mamy wiatr lecz trwaj, bo czas szybko przemija..

Poszłam kiedyś tam gdzie nigdy nie byłam
Zobaczyłam coś czego nigdy nie zobaczę
Wołałam słowami które nie istnieją
Biegłam w miejscu zamykałam oczy i znów je otwierałam
Szłam i szłam niemalże doszłam
Nie pamiętam gdzie
Dziś już chyba nie ma tego miejsca na mapie
Pokazałabym lecz boję się zranić
Pogardą będzie ma duma a później błąkać się będę tam
gdzie mnie nigdy nie było

Brzdęk, szelest, szept, z głośników głos.
Widuje tylko dłoń i czubek brody,
jesteś zbyt zajęty by spojrzeć mi w oczy,
za szybko uciekam by zobaczyć twą twarz.

I masz w sobie coś smutnego
I tego się boję.
I masz w sobie taką radość,
której boi się mój strach...

To niesamowite...
ile bólu potrafi zadać jeden mały człowiek,
ile łez można przez niego uronić,
ile nocy nie przespać.
To niesamowite...
ile czasu człowiek może umyślnie ranić,
nie wiedząc o tym.
ile może powiedzieć słów, których nie chciał.
To niesamowite...
ile razy człowiek może popełnić ten sam błąd,
mówiąc, że to ostatni raz. [...]

Nie mogę tak po prostu o tobie zapomnieć

O tobie się nie da zapomnieć

Chce być z tobą ale ty

Nawet mnie nie widzisz..

Chce zapomnieć

Ale nie mogę

To jest jak magia

Ona płynie we mnie ale nie w tobie

Tak mi smutno

Chce byś przytulił mnie

Choć raz..

jest by istnieć samotnie.
obojętnością zewsząd otoczony
zanurzył się w jej głąb.
tonie...

próbując zaczerpnąć tchu
szukał miłości krasymi ustami,
lecz zachłysnął się pustką.
tonie...

walczył z wolnością wyboru
dawaną przez wyobcowanie.
chce być kimś ograniczony.

tonie...
samotny na oceanie myśli
i wyobrażeń cudzych uczuć,
których nigdy nie odczuje.

tonie...
opadając w bezdenną głębię
swojej obłędnej samotności,
pragnąc jedynie bliskości.

Mówisz, że mnie...
lubisz.
Ja ci odpowiem,
ja nie przelotna znajoma
podaj mi rękę.

Mówisz, że mnie...
uwielbiasz.
Ja ci odpowiem,
ja nie rzecz lubiana,
podaj mi duszę.

Mówisz, że mnie...
wielbisz.
Ja ci odpowiem,
ja nie bóstwo,
podaj mi słowa.

Mówisz,że mnie...
kochasz.
Ja ci nic nie powiem,
moje usta,
za odpowiedź,
posłużą.

Chcę tańczyć z Tobą walca
Leciutko tak, na palcach.
Chodź, opleć mnie ramieniem,
Oczaruj swym spojrzeniem.
Gdy w takcie walca na trzy
Tak w moje oczy patrzysz
Czuję jak nas muzyka
Na wskroś całych przenika,
Jak krew pulsuje w żyłach…
Taka jeszcze nie byłam;
Ponętna i namiętna, [...]

Siedziała sama.
Obok róża, lampka wina.
Opuszczona...
Na poczekaniu pozostawiona.

A róża schnie.

Cierpliwość jej wielką zaletą była,
w krainie ruin wciąż czekała.
Ona, róża, lampka wina...
[...]

Żyjemy tu,
gdzie z betonu
anioł chce nam pokazać,
na co go stać.
Żyjemy tu,
gdzie ze snów
zbudowana codzienność,
tu, gdzie złość
na samego siebie nabiera
ogromu, gdzie do wesela
nic się nie goi.
Żyjemy w labiryncie pokoi,
gdzie błąka się
kilka zagubionych łez,
kolejny smutny wiersz,
gdzie zabity własny cień.
Nie istnieje tu dobry dzień.

Piszesz do mnie w myślach
piszesz do mnie skrycie
przemawia miłość i strach
to, co przynosi życie

Boisz się przełamać
boisz sie mojej złości
masz prawo się wahać
chcesz jego miłości

Opisujesz dzień pastelami [...]

Budzę się nie widząc kolorów świata.
PRZYPADEK?
Słowik nie pozwala mi się usłyszeć.
PRZYPADEK?
czasem wyobrażam sobie, że recytuję poezję...
PRZYPADEK?
Usiadłam na motor, a po chwili przyjemności...
PRZYPADEK?
Nawet TY zostawiłeś mnie, gdy straciłam kontakt z ludźmi.
PRZYPADEK?
[...]

i nie zostanę słodką tajemnicą
gorzką prawdą też raczej nie
mój smak trudno będzie ci określić
bo leżałam na stole a nie spróbowałeś mnie
pokroiłam swe ciało we wspomnienia
a teraz leżę i psuję się
ty chyba nie masz nic do powiedzenia
nieznośna cisza permanentny pech

Czarna chmura krąży
I ciągle osiada.
Gdy jest się samotnym,
Pustka serce ściska.
Potrzeba opieki,
Jest nam w życiu niezbędna.
Lecz nieraz tak bardzo jej brak.