Zza chmurek wyjrzało słoneczko
ban -damą związało powietrze
na babim lecie rozbłysło
tarninie skradło cierniste
biskupim pomalowało róże
szarzyzną osnuło nieduże
bezładne zimne pustkowie
zmurszałą sękatą dolę
aż listki nabrały kolorów
i czas się zatrzymał na korze
brzózki w sukienkach w grochy
wygięły swe talie w półmroku
a chmurki to niczym pop korn
wybiegły na toń nieba w otchłań
aby zawisnąć w bezruchu
owiane szelestem ciszy
ukołysane jesienią

wrzesień 2018