Agonia upożądkowanego chaosu

Żyjesz, umierasz, śpiewasz.
Zagubiony w życiu,
Ociągasz się w umieraniu.
Śpiewasz o śmierci, pragniesz życia.
Żyjesz śmiercią, umierasz pragnąc życia.
Śpiewasz marząc.

Całość powiedziana na głos, celowo wywołuje mniej więcej uczucie uwięzienia w ciasnym, różno barwnym otoczeniu.