Menu
Gildia Pióra na Patronite

Domysły

Żyję na marginesie,
Zmieniony w znak zapytania –
Wielki i niewidomy z niepewności,
Wielka niewiadoma z twojego wyboru.

Ślęczę pochylony
Nad marginalnym pamiętnikiem.
Płynie rzęsisty tusz
I mięknie serce z pytajników.

Możesz przekreślić wszystko.
Wydrzeć, spalić, podrzeć,
Ocalić.
Ocalić?...

21 171 wyświetleń
266 tekstów
27 obserwujących
  • funeralofheart

    13 August 2015, 18:45

    Jak dawać sobie odpowiedzi, będąc w domysłach? To strzelanie z zamkniętymi oczyma.
    Pozdrawiam Emilu.

  • EmilG

    13 August 2015, 18:31

    znak zapytania
    skłania do odpowiedzi
    a tę
    warto sobie dać...

    ocalić, cokolwiek później się stanie, jestem za ;)

    pięknie ;) pozdrawiam

  • funeralofheart

    13 August 2015, 18:28

    Dziękuję Zuziu. Niepewność niszczy piękno - po co ona? Pozdrawiam...

  • Ciska

    13 August 2015, 17:24

    Tak często jesteśmy niepewni, co dalej...
    Poruszył mnie ten wiersz. Pozdrawiam.

  • funeralofheart

    12 August 2015, 22:24

    Właśnie, bo się "da". Dziękuję i pozdrawiam :-)

  • Cytrusowa

    12 August 2015, 22:16

    Jasne, że ocalić, wszystko co się da i warte ocalenia ;-)