---
Żyję w sferze
Absurdalnych istnień
Nierealnych wierzeń
Mają mnie
Za poetę
Lub dno totalne
Wydaj mi resztę
Uczucia za ciasne
Nie mieszczą się
W moim pokoju
Trzy na trzy
Walczące łzy
Kapią z reszty nastrojów
W tym pokoiku
Gubię rymy
Wersy paskudne
Zza okna
Ciemność spogląda
Gdy leżę
Na materacu istnienia
Autor
36 494 wyświetlenia
369 tekstów
41 obserwujących
26 February 2010, 18:27
aa!
teraz to jeden z moich ulubionych tutaj wierszy, naprawdę jest bardzo dobry.
tak dla rozwiania, to ja mam cię odtąd za poetę, takiego bez reszty.
i znowu słodzę, eh.kurde, ta atmosfera stronki tak na mnie działa chyba, ale dobra jest ta nowa odsłona strony z oddzielnie dodawanymi wierszami.
bardzo git;]