Więzienie Miłości

Żyję jak w więzieniu
łańcuch zaciąga mnie do lochu
Śmiech ludzi zagłusza ciszę
Słowa,szepty przytłaczają umysł

Ty wiesz ,że cierpię
Wiesz ,że krwawię każdego dnia
Gdy idziesz ,nie zerkasz ,lekceważysz
jakbym była niczym

Jestem narzędziem w ręku Boga,
a teraz jestem narzędziem w ręku wroga
Patrzysz w okno ,w którym się znajduję ,
ale tylko się śmiejesz z gierek jakich ze mną pogrywasz.

Moje ręce krwawią, pot już ich nie okrywa
Moje serce krwawi ,nie bije już wzmocnione
Moje oczy tracą blask, bo wszystko je przyćmiewa
Moje ciało spoczywa,bo nie jest już niczyim ciałem .