Zamknięty rozdział
Zwykła szara fotografia na Twojej dłoni
Patrzysz wspomnieniami tamtych lat
I wiesz, że to już było i minęło
Że zmienił się cały Twój świat.
Nie wracaj jeśli to złe wspomnienia
Po co masz burzyć realny świat
Porzuć co było i się nie zmienia
Daj poczuć sercu dziś inny smak
A ty oglądasz wciąż fotografię
Raz płaczesz, drugi raz śmiejesz się
Przecież wspomnień nie wymażesz
One będą dopóki tego chcesz
Odkładasz zdjęcie masz dość już tego
Ocierasz łzy odwracasz się
I widzisz mnie wpatrzoną w Ciebie
Podchodzisz blisko dotykasz chcesz
Siadasz ze zdjęciem mną upojony
Chowasz do szafki wszystko sprzed lat
Masz mnie przy sobie zauroczony
Zamykasz rozdział z tamtych lat
Thebestkasiaa 16.07.2016
20 July 2016, 21:26
Czasem zamkniemy rozdział ale nasze myśli tam krążą - zjeb....życie ;))))
Miłego wieczoru
16 July 2016, 13:51
Jesteśmy ludźmi, istotami żyjącymi przede wszystkim dla wspomnień - bo cóż nam poza nimi pozostaje?
Jednak często błądzimy niczym cienie w czasie, który już nie istnieje,
podczas gdy nadal możliwe są wspomnienia nowe, tak długo jak płonie w nas płomień, obecna chwila trwa.
Przeczytałem z przyjemnością Twój wiersz, pozdrawiam serdecznie.
16 July 2016, 09:28
Tak to prawda w pewnym czasie trzeba zamknąć rozdział złych wspomnień, ale jeśli były dobre chwile będą wracać, pamięć nie wyprze ich...tęsknota wtedy budzi.
Bardzo ładnie.
Pozdrawiam Kasiu na miły dzień :))