Menu
Gildia Pióra na Patronite

Wysoki Sądzie Cytatowy...

Zwracam się z prośbą o ułaskawienie
lub chociaż... łagodność kary
byście nie patrząc przez pryzmat wad moich
widzieli czasami człowieka...bez wiary.

Ukarzcie mnie tylko jeśli już... musicie
za to ze wierszy... pięknem nie ozdabiam...
że często smutkiem miłość obarczam
zbyt mało też... uczuć radości dostarczam.

Ukarzcie... bym wreszcie zrozumiała
że takich jak ja... tu wielu.
Wszyscy tworzymy własną historię
i Ty moja droga i Ty... przyjacielu.

Każde z nas... różne ma problemy.
Miłostki jak również płacz i... żale.
Wybaczcie że czasem własne wiersze pisząc
na Waszych przeżyciach... twórczość doskonalę.

55 169 wyświetleń
395 tekstów
57 obserwujących
  • agniecha1383

    27 June 2012, 21:03

    co? Nie przejdzie?;)

  • agniecha1383

    27 June 2012, 20:46

    A tak:) Na koszty... też zegnę rękę w łokciu:)

  • agniecha1383

    27 June 2012, 20:05

    :) hi hi jedno słowo na pewno utkwi mi w pamięci:)
    Natomiast jeśli chodzi o wyrok...cieszę się że zostałam w tak cudowny sposób skazana na dożywocie:)dziękuję

  • giulietka

    27 June 2012, 19:59

    Przychylam się do wniosku, ale też do propozycji Bożki, dożywotnie pisanie wskazane!;)

  • agniecha1383

    27 June 2012, 10:29

    wzruszyłam się tak wielkim wsparciem:)
    powiem tylko tyle...wena to...WY :) czasem tylko coś skrobnę od siebie...pozdrawiam- buziaki:)

  • miramija

    26 June 2012, 22:57

    I ja swój podpis składam pod wyrokiem skazującym Cię na dozywotnie pisanie wierszy dla Nas :) pozdrawiam Agnieszko :)

  • M44G

    26 June 2012, 16:00

    Szczere.

  • Gaia

    26 June 2012, 11:17

    Agnieszko uśmiecham się do Twoich słów.
    Bardzo. :)))))))))

  • eskimoska86

    26 June 2012, 09:53

    Zostajesz z nami i basta ;)) apelacji nie ma!

  • motylek96

    26 June 2012, 07:12

    Sąd orzeka co następuje: skazuje ciebie na dożywotnie publikowanie wierszy na portalu cytaty.info. najmniej jeden wiersz na tydzień.
    Poucza także, iż każdy jest indywidualną jednostką człowieczą. W poezji najważniejsze jest, by pisać jak się czuje, a nie jak publiczka czytelnicza chce. Nie najważniejsze są ozdobniki w wierszach lecz ich treść i przekaz. Proszę więc przestać smutać i kręcić noskiem