W notatkach

Z szelestem rzęs
zamykam oczy.
I z hukiem ostatnią stronę
w notatkach.

(z życia)

W których z nadzieją
i obłędną naiwnością
zapisałam plany
na nie-przyszłość.

(z goryczą)

Dla której w głębi
bicia własnego serca
nie chcę spełnienia.

(z niepewnością)

Należy zrobić to,
co wielcy świata
w moralnej suchocie.

(z szacunkiem)

Moja męka istnienia
nie jest wyjątkowa i
bardzo istotna!

(z empatią)

I w końcu mam
bawolą siłę,
słoniową pamięć,
ludzki upór.

(z małą łezką)

Zrobię, co należy!
Jak miliony stworzeń Ziemi,
a szelest rzęs i grzmot stronic
utulą mnie do snu
natychmiast.

(dla siebie)