Dotyk rzeczywistości

Zrodzono nas
byśmy się zmierzyli
Dotknęli rzeczywistości
W dobro wierzyli
A to ona nas
prowadzi na sznurku
My tylko czasami
głowy podnosimy albo pochylamy
I w tym zgiełku szczęścia szukamy
w ten sposób grzeszymy
Wpadliśmy na chwilę
na te tory żywota
Trochę cos skubniemy
nim zamkną się wrota