Menu
Gildia Pióra na Patronite

maj przyszedł

znów nas ubyło

znów świat odświętnie
w nadzieję strojny budzi do życia
nie miałby siły płakać nad każdą śmiercią

zieleń bociany niebieskie fiołki
tyle jest do zrobienia

- oprócz człowieka

22 050 wyświetleń
189 tekstów
51 obserwujących
  • misiek45

    7 May 2013, 20:42

    Poruszające słowa w Twoim wierszu Beatko-pozdrawiam miło:)

  • luterin

    3 May 2013, 21:57

    To prawda Joasiu, obserwując naturę, jej pęd ku życiu można
    wstać z różnych naszych zim...jak fiołek...
    Miło Cię widzieć u mnie.

    Aniu, dziękuję.
    Miło mi, że mój wiersz zatrzymał Cię na chwilkę.

  • Pechowa_

    3 May 2013, 21:49

    Zgadzam się z Joasią.. że ostatni wiersz trafia.. i porusza ... :)

  • słoneczniki

    3 May 2013, 21:39

    Bardzo ciekawie ujęte budzące się życie - ostatni wers poruszający...
    A przecież i człowiek może się znów narodzić... na nowo, ukształtowany doświadczeniem...