znów mieni się białą czystą kartką
nagą bezbronną
poddającą się dłoni jak smukłe biodra
zapisz dotknij swoim ostrym piórem
albo czule poliż

powąchaj - zaciagasz się zbyt lubieżnie -
sparciała skóra wciąż pachnie ci wódką
i trawą
wypalcowanymi kartkami wracasz
ślinisz się
zrywasz niewinności owoc wyciskając sok soczystych piersi

aż po mdłości

na wypłowiałych przez słońce stronach celebrujesz chwile
jak opłatkiem dzielisz się przed snem
zostawiając szyję w łabędzim przegięciu
kreśląc palcami ślady i bruzdy

w których teraz zbiera się kurz...

zapisz albo spluń zgnieć i spal
niech płomień po słowach grzechu skacze
popiół z wiatrem puść
może się odrodzisz

znów wspomnisz  - " moja maleńka "

Sylwia Pryga