Menu
Gildia Pióra na Patronite

Oni już nie wrócą

Znów człowiek zachłysnął się
W czarnych dniach i białych nocach
Zastygł jak posąg marmurowy
I kilka blizn zastygło na twarzy już bladej.

I po raz kolejny zasnął w bezgwiazdach
W bezmyśli utulił do snu
Serce. Rdzawa krew popłynęła
Strumieniem cieniutkim. I lata
Minęły zanim kamień poruszył

Znów człowiek postradał zmysły
Na granicy myśli i słów. Łzy
Piekły pod powiekami i umykały
Cichutko po masce naciągniętej
bólem

Oni już nie wrócą. W białych
światach odradzają się na nowo.
A człowiek czeka znów
że wrócą tamte ciepłe dni
na próżno.

18 026 wyświetleń
262 teksty
63 obserwujących
  • 30 March 2013, 16:42

    Ty to wiesz jak uszczęśliwić ;p

    Dzięki za miłe słowa. I czytaj. ;))

  • scorpion

    30 March 2013, 16:40

    To jeden z tych wierszy, których nie trzeba rozumieć, żeby był piękny :) Po prostu się czyta... Ale niech Ci będzie. Przeczytam jeszcze raz ;]

  • 30 March 2013, 15:47

    Dziękuję. Ból straty to ból, którego nie można niczym załagodzić ...

    Tobie również ciepłych, rodzinnych Świąt ;)
    Pozdrawiam.

  • 30 March 2013, 13:44

    Starligt i Papużko, mój wiersz pojawia się i znika ... dla zmyłki ;)

    MglistyPoranku, zapraszami dziekuję ;))

    Pozdrawiam miłe Panie i wesołych Świat ! :)

  • MglistyPoranek

    30 March 2013, 11:47

    Pięknie piszesz, jeszcze do Ciebie wrócę.
    Pozdrawiam :)

  • Papużka

    30 March 2013, 11:37

    :d

  • 30 March 2013, 11:22

    Masz prawo ;)

  • Papużka

    30 March 2013, 11:19

    mam prawo mieć deja vu ? ;)