skazany za życia

znikam każdego dnia
pogrążam w nicości
słów i zdarzeń
piekła i raju
współistotnych bytów

zaklinacz duchów
przywołuje mnie skinieniem
odwraca się i odchodzi
chce bym szedł
mleczną drogą oczyszczenia
wśród zbłąkanych

w mroku końca dnia
zimnych dreszczy detoksu
błaganiem o kilka ziarenek
oszukuję tą która jest
i czeka zapatrzona
w męki skazanego za życia