Menu
Gildia Pióra na Patronite

Zmierzch zaszeleścił szeptem w ogrodzie...

...
Zmierzch zaszeleścił szeptem w ogrodzie...
jeszcze się gubi z ptakami w rozmowie
skrzypce złamały dźwiękiem ciszę...
pół słowem...
w pół słowie...
i tyle w nich bólu co piękna w pieśni
i tyle w nich żalu że serce nie mieści...
jak szkłem rozsypane dnia tajemnice
miliony iskier...
wśród płaczu smyków
tli się kroplami w deszczu życie...
Anita Steciuk

15 380 wyświetleń
173 teksty
6 obserwujących
Nikt jeszcze nie skomentował tego tekstu. Bądź pierwszy!