Złamany paznokieć na
życiu
zdradza
nie idealizm.
Kołaczesz głosem
w ścianach
sądu
ślepego
rzucając swe kości na pożarcie temu,
który je potłukł.
Tupiesz krwią
bulgoczącą
bo nie masz na sobie miejsca
dla siebie.
Zostałaś niewolnicą
w imię wolności
by kochać
Teraz na pozór uwolniona
z poniewierania
z łaski
za to, że żyjesz
- na kilku metrach kwadratowych
z potworem.

Inspirowane chorym prawem, które coraz bardziej jest lewe.

Dedykowane ofiarom przemocy, w szczególności kobietom.