...23

Z kwitnących liści urosły kwiaty,
o których za chwilę ktoś zapomni.
Blask słońca podkreśla ich głębię,
podkreśla, przekreśla nadzieję.
Kwiaty utworzyły cienie,
które za chwilę znikną.
Znikną i nikt o nich
nie będzie pamiętał.
Znikną, jak znika człowiek,
gdy cień nad nim dominuje.
Z pękniętymi sercami,
próbujemy brnąć w ciepło snu.
Lecz przypływ myśli
rozmywa nas.
Czas jest wrogiem,
uwidacznia nas strach.
Gdy nocą nasze twarze
zmieniają się w smar.
Jesteśmy niczym więcej,
jesteśmy tym co zniknie za chwilę.
I nikt nie będzie pamiętał.
Ludzie mają ulotną pamięć.
I nikt nie będzie pamiętał.