Elegant

Zieloną ulicą idzie elegant
w czarnym meloniku,
z laseczką w ręce.
Zieloną ulicą szedł elegant,
szedł i patrzył w dal
za swoim sercem.
Zieloną ulicą idzie chłopiec
wysoki, brązowooki, on,
stęskniony, rozmarzony, płaczący.
Zieloną ulicą idzie chłopiec.
Ulicą Zieloną szła dziewczynka
malutka, wesoła
inna niż on.