kilka strof

zgubiłem się
za rogiem dnia i nocy
gdy świt zapalił pierwszy promień
nie wiedziałem
dokąd pójść

smutek duszy

kilka łyków zapomnienia
szarą mgłą się okrywam
już nic nie chcę
pragnień żadnych

bo za późno

okruchy chleba
niczym skrawki tych dni
i cisza

to nic
nikt łez nie uroni
to nic ...