Wierszyk o dwóch sroczkach

Ze swojego świata – skądś z bardzo daleka
Przyleciały dwie sroczki i każda narzeka
Obie piórka stroszą, jedna drugą gani -
"Pani jest okropna moja droga Pani!"
Każda mówi o tym, jak to dobrze będzie,
Gdy już na najwyższej gałęzi zasiędzie.
- "Każdy wróbel dostanie po łyżeczce miodu!
- Ja dam dwie! I chcę, by wróbel miał to już za młodu!.
Mam tu projekt w teczce, on jest bardzo szczery
- A ja mam tablicę – błąd czterysta cztery".
Wartko płynie rozmowa i rzucanie błotkiem
Każda kręci jak bęben kręci totolotkiem.
I żadna nie mówi psia jucha ich mać
Że zabrać wpierw musi, by później móc dać.