oczekiwanie

Zdrapuję ze szyby śnieżne rany
mrożnego kobierca dzieło
czekając z nadzieją na czerwone tulipany
wiosną pośrodku znanej polany.
Wyobrażni wizją z mocą przetrwania
tak czekam wiosny
jak i naszego spotkania,
Te tulipany kwitnące
odbiciem serca czerwieni
są mym pragnieniem kojące.
Jak z procy
dzisiejszej nocy przyszło natchnienie ,
marzenie- niczym zapadająca klamka
o otwarciu nowych drzwi
jak i zamknięciu starego zamka.
W nowych kształtach radości
wyznam Tobie i sobie skrycie,
niczym ulga balsamu ...
koisz moje życie,
leczysz rany pogranicznika...