Zdawało mi się, że ją widziałem.
Szła chodnikiem wspomnień w cieniu granatowej nocy.
Z nieba spadały gwiazdy i rzucały swój blask pod jej stopy, jakby szeptały - idź...
W jej smutnej twarzy odbijały się resztki słońca. które kiedyś pieściło jej piękne usta
usta... co nigdy nie miały być moje
i oczy
co nigdy nie patrzyły w moją stronę.
Zdawało mi się, że ją widziałem.
Szła chodnikiem nadziei.
W drżących dłoniach trzymała serce.
Moje serce.
21 August 2022, 16:27
...i (nie)zdawało Ci się
że ją widziałeśjest tam, gdzie miała być...
w Tobie
.........
Rafale...pięknie...:)
9 August 2022, 00:14
Jest SERCE.......
Jest NADZIEJA...............
gdzieś zapodziała się WIARA.......
PIĘKNE....
6 July 2022, 16:12
Nareszcie..:))
Obudził się poeta ..:))
Pozdrówka ciepłe Rafik..:))
10 July 2022, 23:36
Nareszcie i Ty tutaj :)
Witaj Brachu :)
21 August 2022, 16:22
16 June 2022, 16:48
Widziało ją Twoje serce Rafałku.
Więc idź za nią, idź!Piękne strofy.
💚19 June 2022, 23:17
Radujesz moje serce Dominiko tą wizytą i pięknym słowem.
Kłaniam się i pozdrawiam.
29 June 2022, 18:41
I mnie miło bardzo Rafałku.
Czekam na Twoje wiersze.od greased lightning i Ciska
8 June 2022, 13:30
Też mi się zdawało :)
Ładny wiersz.
Pzdr11 June 2022, 23:16
Dzięki Seba. Pozdrówka.
2 June 2022, 20:54
11 June 2022, 23:15
Dzięki. Kłaniam się :)