Zbierała liście chcąc oszukać wszystkich.
Nie chciała, aby dostrzegali przemijający Czas.
Nie chciała, aby Jej o tym przypominali…
Wiatr złowieszczo hulał, plącząc włosy;
Srebrzysta mgła opadła gdzieś na krańcu Świata.

Pocieszali, wspierali, litowali się;
Czasami płakali razem z Nią,
Czasami tylko udawali współczucie.

Los?

Los jest tylko Losem.
Nie wie, co to cierpienie i zwątpienie.
Nie wie, co oznacza chorować i umierać.
Nie wie, co to strach przed nieznanym.

I pewnie wcale nie chce wiedzieć.