Zawsze będę o krok, o mały włos,
O jedną myśl bardziej niewidoczny,
O spojrzenie, które ci umknie,
O dwa słowa za dużo.

Będziesz mnie śledzić –
W sieci, w niebie, na ziemi,
Na drzewie, na targu, w piekle.
Powiesz, jakiego koloru nosiłem dziś sweter
I o której godzinie spadł mi liść na głowę.

I nie poznasz mnie.

Ubarwisz historię krojonego chleba i kąpieli,
Choć nie miałem czasu wyświetlić, odpisać.
A kiedy włosiny ułożę od biedy, to
Niczym obelgę w twarz rzucisz mi dekalog,
Człowieku wiary co najmniej wątpliwej.

Słodkie grzechy i nieślubne znajomości,
Zapragniesz zakryć czymś, czego nie zrobiłem.
I uwierzysz sobie na słowo
Człowieku wątłego honoru.

Zawsze będę o krok, bo
Wygrałem szczerością.