autoportret

zawsze uciekałam
od rzeczy, które były stabilne
i bezpieczne
od rzeczy, które stawały się
codziennością

wagony porannego pociągu
i czarna kawa w papierowym kubku
od zawsze miały dla mnie to „coś”

nie bałam się zostawiać w tyle
miast, które miały być moimi miejscami na ziemi
chłopców, którzy mieli być tymi jedynymi
zrywać nici przywiązania
i już nigdy nie oddzwaniać

zawsze uciekałam
może to dlatego, że niespokojna
ze mnie dusza,
a może tak naprawdę nigdy
nie miałam powodów,
żeby zostać

- królowa pszczół