Przebudzenie

zawisło życie na strychu wspomnień
kolejny starty na karcie podpis
szkło wydartych pytań
ze śmiertelnych witraży

sen zmysłów skradło
i wszystkie cienie nocnych lamp
ostatni gest bycia zdusiło
bez rozgrzeszenia pozostawiając strach

rysunek człowieka niewypukły
z pociętymi nadgarstkami myśli
wędrowiec przyszłości marny
z winą wbitą głęboko pod żebrami