Menu
Gildia Pióra na Patronite

Przemoknięte skrzydła

Zarosły ścieżki za domem
droga bez ciebie się dłuży
więdną latawce uwięzione
między skrzydeł przęsłami

od kiedy cię nie ma obok
niebo tak często się chmurzy
i czuję na powiekach twój uśmiech
mieni się w kropli deszczu

pewnie znowu nie mogłeś się oprzeć
napotkanej przypadkiem kałuży
przeskakując między chmurami

Dedykowany

137 609 wyświetleń
1393 teksty
282 obserwujących
  • black_balloon

    28 September 2012, 21:47

    Ale ta magia wkradła się do mojej głowy za sprawą twojej cudownej poezji. ;-*

  • giulietka

    27 September 2012, 23:26

    Bardzo miło mi Cię gościć w moim świecie, Maju.
    A magia jest w Waszych głowach;)

  • black_balloon

    27 September 2012, 10:14

    zakochałam się w twoich utworach. Są jak zaczarowane...

  • giulietka

    2 August 2012, 09:11

    Dzięki Cichy.

    Saro, napisałam, że nie ma tych, którzy je noszą i to jest ten ciężar.

    Pozdrawiam.

  • giulietka

    1 August 2012, 22:27

    Kasiu, to ważne, gdy ktoś się zechce pochylić nad naszymi słowami.

    Gerard, takie muśnięcia czasem zapadają najgłębiej, więc dzielę się tym, co mam.

    Gosiu, w kałuży było słońce, a tęcza nad mostem...

    Dziękuję Każdemu, kto zechciał się tu dziś zatrzymać na moment.

  • Gaia

    1 August 2012, 19:51

    W kałuży świat zmienia wymiar i stąpa do góry nogami. Uwodzisz słowem :)

  • Seneka 18

    1 August 2012, 17:57

    Hmmm...dotykasz...

  • giulietka

    1 August 2012, 14:51

    Joanno, dobrze, że po prostu tu jesteś. Dziękuję.

  • słoneczniki

    1 August 2012, 14:50

    Nie będę oryginalna - piękny...

  • giulietka

    1 August 2012, 13:30

    Saro, najbardziej ciążą nam skrzydła tych, których już nie ma...

    Aguś, ależ to piękne, dziękuję:*