Menu
Gildia Pióra na Patronite

Czas

Zapomnieliśmy, że jesteśmy tu tylko na chwilę
tak dobrze nam się trwoni ten bezcenny czas
Spijamy sobie z ust słodko gorzkie ułudy
Owładnięci trunkiem nieistotnych spraw

Pod palcami nam drży struktura złudzeń
Nie mają duszy rzeczy, choć byłeś ich wart
nie słyszymy, ślepi na szum wskazówek
że ucieka nam jutro, choć wczoraj wciąż w nas

Miniemy się jak obcy, w pogoni za szczęściem
gubiąc w drodze donikąd tyle cennych dat
Jeszcze nie jest za późno, by usiąść pod niebem
w negliżu z cudownie nieruchomych gwiazd

9697 wyświetleń
41 tekstów
1 obserwujący
  • Gaia

    7 October 2018, 21:51

    Płynne strofy i takie słodkogorzkie. Szczególnie ciekawa metafora drżącej pod palcami struktury złudzeń. A "negliż cudownie nieruchomych gwiazd" przywołał obraz bieszczadzkiego nieba.
    Zatrzymuje :)

  • 5 October 2018, 15:55

    Ładne.
    Pozdrawiam. :))

  • Rikitikitawi

    5 October 2018, 15:08

    Dobrze to zrobi stanowczo...