lipiec 2009

* * *
Zaplątuję się w pajęczynę ciszy,
własny oddech sprowadzam do niemego krzyku
tracę orientację w kręgu wspomnień
poprzednie - kamienie imaginacji
zamurowuję jawą materialna
Tkam przyszłość jak z nitek.
czarne zaszywam złotymi.
Niech mienią się w blasku stu słońc.
Oświecą niepoznane,kręte ścierzyny.
Przyszłego szczęścia.