Zaplątałam się w pajęczynie życiowych doświadczeń oczy w pustce utkwiły szukając dobrych odpowiedzi gdzieś w oddali zarys człowieczeństwa ukazuje barwy świata
Tam człowiek czeka z puzzlami w dłoni bym kontur przyszłości kolorem napełniła gdzie życie tętni ciepłem i radością...
Nie łatwo tak po prostu obudzić się z letargu by niczym wiosna pokazać światu że wciąż mimo wszystko prawdziwie żyję...