Pszczeli znicz

Zapaliłam pszczeli znicz
Troską twoich dłoni ulepiony

Rozkoszuję się zapachem
Ulatujacym we wszystkie konty mojego bycia
Tyle w nim miłości wiary i dobra
Sam zaś mówiłeś kochacie się i szanujcie

To prawd kilka które płyną w zapachu płonącego pszczelego wosku
Ukradkiem wzdycham

Dziś tak trudno o choćby jedną z twoich prawd
W zgiełku próżnych dni
w zdobywaniu szczytu życia
Świat układa puzzle bycia

Wieżę że w tej gonitwie
Istnieje choćby jeden człowiek
który prawdy te zna

Zamykam tymi slowami twoją książkę
Wierzę tak jak ty w ten lepszy świat