Uwięziony szum
zanim zostanę zapomniana
dostrzeżesz tę pustkę
która kiedyś była -
- głębią oceanów
szumiącą bezkreśnie
jakby horyzont nie miał istnienia
teraz tylko bywam
rozbitą falą
o brzegi nie nasze
pogłosem ciepłych nocy
kładącym się na mokry piasek
przymykajac powieki
przez sekundę
niemal tam jestem
jeszcze
odchodząc
ten ostatni raz
pogłaszczę milczeniem
każdą z blizn
prowadzona w zupełnie inną stronę
Autor
25 988 wyświetleń
524 teksty
59 obserwujących
Dodaj odpowiedź 3 June 2020, 13:17
2 odMuszla wspomnień - wystarczy przystawić ucho...
Odpowiedź 3 June 2020, 07:19
3 Odpowiedź 2 June 2020, 22:09
4 odpiękny wiersz
i te słowa
'teraz tylko bywam
rozbitą faląo brzegi nie nasze'
wiesz, czasami czytam takie słowa, że żałuję, że nie są moje
tak jest z tymi
Odpowiedź