Perła

Zamykam oczy w pośpiechu
bezpodstawnych żądań mam dość
Ta noc rozkłada czarne anioła skrzydła
by ukoić swój ból
czarem boskich rąk
W namiętnej tęsknocie
gaśnie papieros utopionych nadziei
świat budzi się
A ja spalam swój oddech
w niedoczytanych myślach
A to , to ta noc tchnęła cień życia
troskom oddała uśmiech
niebieskim błękitem
ubiera dziś nagie ciała
aniołom zwraca to co skradło zło
Tu w pośpiechu ulatują sekundy
czarnymi rzęsami trzepocze czas
a my tak tkwimy w bezkresie
tonących fal istnienia
uderzających w kamienny brzeg
z nadzieją że gdzieś ukryto perłę szczęścia