zamarza ciało,
od zimna ludzkich uczuć,
przeszyte grudniowym wiatrem,
zapomina co to szczęście.

ludzie oddzielają się od siebie,
warstwą chłodnego śniegu,
wbijają noże jak łyżwy w lód,
nie potrafią zrozumieć,
że ciepło potrafi więcej
niż chłód.