Don't leave here
Zagubiony wśród ludzi
kroczy na tarczy czasu
i mija siebie
lustro wczorajszego dnia
odbija się jeszcze
w jego zielonych oczach
zapomniał jak to jest
pustka wypełnia wnętrze
niepozorny liść
znów upadł na ziemię
zdeptany skrawek duszy
nie wykiełkuje już
pod żebrami miłość
wbiła kolejny cierń
nie odchodź za daleko
stamtąd nie ma powrotu.
Autor
65 473 wyświetlenia
735 tekstów
45 obserwujących
Dodaj odpowiedź 29 July 2021, 18:26
10 odMusi być gdzieś miejsce we wszechświecie, gdzie odchodzą wszystkie przeżyte chwile. Inaczej nie mogłyby być w sercu uparcie obecne.
Piękny tekst.
Miłego wieczoru Kejt! :)Odpowiedź