Zaginął po nim ślad
i gdzieś daleko błądzi ...
Tam zimny, ciemny świat,
gdzie śnieg i wicher rządzi.

Tęskniłem długo tak,
że przyjdziesz tu,
z nadzieją i morzem w oczach łez,
co często tak się leją ...

Znalazłem w końcu Cię
bezbronne, ledwo żywe ...
Do siebie wziąłem by
słowami zabrać krzywdę ...

To czasu złego kres ...
ktoś w końcu kocha Ciebie,
zły król korony bez
dziś o Tobie nie wie ...

I żadne okrucieństwo już nigdy
Cię nie dotknie biedny baranku,
teraz uśnij sobie słodko a
Bóg przyjdzie i Cie zbudzi o poranku.