Kot goni zachodzacy księżyc, jakby to był jego kłębek wełny!

Żadna to miłość, gdy modlisz się o pomoc anioła.
Przez zabrudzoną szybę wyciagasz rękę w pustkę,
wierząc w ratunek.
Kolejne "przepraszam", wycharczane
w kępę traw pod blokiem. Który to już raz!
Nie odchodzisz kiedy trzeba, bo dokąd tu iść.

Po policzku toczy się łza zostawiajac
ślad, wilgocią zasepiony. Zacerowane
usta, zeszyte powieki pięścią zapieczętowane.
Miłość, aż po grób przysięgana, dzisiaj całuję
brudną podłogę.

Kolejny dzień wali się na głowę!

Tuż przed świtem wypalam
ostatniego papierosa, zalanego
gorąca czarną kawą. Może nadeszła
już pora snu. Jeszcze raz zerkam w niebo.

Gdzie twoja sprawiedliwość Boże, skoro
każesz mi słuchać przemoc u sąsiadów.