Tylko wróć

zaczekam

tak poza nawiasem
bo w klamrach teraz ścisk
przez to ewentualnie kiedyś
i póki co dla mnie nie ma miejsca
ale trzymać się będę blisko
na wypadek utraty ducha
chociaż gdyby tak stoczyć się nisko
to też jakiś grunt dla straceńca
tonie w szklance wody bez burzy
nawet brzytwy się nie trzyma
no i ileż można tak samemu
na deszczu bez parasola
a wilki już kłapią pyskami
bo nie człowiek przecież
człowiekowi koło ratunkowe poda

doczekam się

tak nawiasem mówiąc
przygarną mnie te klamry
choć bezpieczeństwa tu jak na lekarstwo
wentyl też wielokrotnie zużyty
więc żeby nie wyzionąć ducha
do ciała ciepłego mnie ciągnie
po oziębłych stosunkowo nocach
dopóki zapowiadają pogodę dla ubogich
a na szczęśliwą drogę jeszcze nie pora
zdrętwiałe od czekania kończyny
odmawiają posłuszeństwa silnej woli
żeby zawrócić znad krawędzi
takiej gdzie samotny żagiel tylko
w do trzech razy powrót jeszcze wierzy
i że jutro pójdziemy na spacer

kolejną kreską odliczam to czekanie