Tylko tyle ...

Zaczarować noc wyśnioną ułudą,
jasność poranka wpuścić do oka,
ciepło południa zamknąć w dłoniach,
rozmarzyć się zmierzchem,
łagodnością wieczoru otulić.
Już tylko ...
uchwycić się nocy, wczepić się
w jej granice, z drapieżnością ptaka
szeroko skrzydła rozłożyć...
zajrzeć w głąb rozszerzonych źrenic.
Świtem obudzić się w objęciach,
a przed śniadaniem rozśmieszyć!
I tylko tyle ... a może tak wiele?