Menu
Gildia Pióra na Patronite

Choćby do chmur

zacząłem któregoś dnia tęsknić
za niebem dawnych wieczorów

wspiąłem się więc na dach
lecz w świateł bezkresie
jest świątynia gwiazd

gdzie wzbić się może tylko ptak
gdzie tylko anioł
albo krzyk

a ja szedłem śladami ludzi
wolno
smutno
jak się chodzi za pogrzebem

w milczeniu
zamyśleniu
przebaczyłem mnie dawnemu
tamtemu

że dotrzeć chciałem
choćby do chmur

101 480 wyświetleń
954 teksty
266 obserwujących
  • Malusia_035

    14 January 2019, 10:46

    Adnachielu jak zwykle Mistrzostwo , brak słów mnie dopada jak czytam twoje słowa ,a u mnie to rzadkość ;)

    Pozdrawiam Cieplutko i wszystkiego Dobrego w Nowym Roku :)

  • Adnachiel

    14 January 2019, 10:13

    To było najwspanialsze obserwatorium! :)
    A melancholia dlatego czasem się pojawia, albowiem moje serce wciąż pamięta czym kiedyś karmiła się dusza... Sięgało to naszych oczu, twarzy, spadało na nas jak deszcz. Drzwi zostawiam odtąd otwarte i ogień w kominku.
    Cały ja :))
    Uścisk :*

  • giulietka

    11 January 2019, 08:02

    Wiedziałam, a jednak chodziłeś po dachach!;))
    A tak serio, ja też tęskniłam za niebem w Twoich wersach i pewnie nie jestem odosobniona w tym uczuciu. :)
    Piękny, skrzydlaty z nutką melancholii... po prostu cały Ty!:)
    Serdeczności:*

  • Adnachiel

    10 January 2019, 09:19

    Carolyn, dziękuję.
    Przyprawiłaś rosłego chłopa o rumieńce :)

    Aga, bardzo to miłe, dziękuję :)

    Wszystkiego dobrego dla Wszystkich! :)

  • AMA

    8 January 2019, 18:24

    piękny : )

  • 8 January 2019, 14:27

    Piekny wiersz popełniłeś, w Twoim niezwykłym stylu.

  • Adnachiel

    8 January 2019, 11:58

    Witaj Onejeczko. Tęskniłem :)
    Dziękuję i odwzajemniam serdecznie. Bonne nouvelle année! :)

  • onejka

    8 January 2019, 10:34

    Pięęękne Adnachielu :)
    Witam z Nowym Rokiem i szczęścia życzę :)

  • kati75

    8 January 2019, 09:58

    długo musiałam na taki wiersz czekać posiedzę i sobie poczytam zabrałam by wracać;-)piękny wiersz M;-)!