Zachód mienił się neonami

Zachód mienił się neonami
coraz niżej wędrując
zachwycał promieniami

Tam gdzie w czerwcu
coraz wyżej południem
słoneczko przystawało

w listopadzie przed
nieuchronnym zachodem
na kolana upadało

Ech słoneczko ty moje
kiedy ty przestaniesz
pomiędzy obłokami
bez przerwy wędrować

Kiedy odpoczniesz strudzone
kiedy wreszcie ustąpisz
pierwszeństwa płaskiej ziemi