Nad życie

Dziękuję Jack, Twój wpis też w zupełności mi wystarczy, by wiedzieć, że kawa na Montmartre wciąż Ci się jeszcze czasem śni :))

Pozdrawiam Cię serdecznie! :)

Dziękuję Ci mon frère, choć to za dużo jak na jednego nielota, który yest jedynie skromnym pracownikiem w winnicy Pana :)
Dziękuję, że przeczytałeś, że doceniłeś, że zawsze yesteś, gdy niebo nad Paryżem wspomnieniem i tęsknotą się wyzłaca.

Serdecznie pozdrawiam! :)

Przepraszam, że tak bezczelnie na cudze niebo "wlatam".
Uprzejmie proszę o nie zestrzeliwanie. :)