Zabierz mnie, mamo

Zabierz mnie, mamo
Zabierz do domu
Tu zimno i ciemno
I lalek mych brak
Nie ma tu ścian
I podłóg nie ma
Nie ma pościeli i snu mi brak
Zabierz mnie, mamo
Zabierz mnie stąd
Gdzie jest mój Kraj
Gdzie jest mój dom
Zabierz mnie, mamo
Zabierz mnie stąd
Dziecko kochane
Domu już nie ma
Nie ma też lalek i ścian malowanych
Nie ma współczucia, empatii brak
Z ludzkich lęków kolczasty mur
Zaśnij dziecinko, już czas
A rankiem wczesnym
Znaleźli ludzie ciała dwa
Jedno skulone, w objęciach drugie
Powieki zamknięte na ten Świat
Za murem zaś życie trwa.