Miasto snów
Za szyb szklanym płomieniem
Zaczyna się snów moich miasto
Tam świateł płynącym strumieniem
Żyją pragnień iskierki i gasną
Kamiennice dusz w ciasnych bramach
Kryją szare zwątpienia zmoknięte
Za rogiem czai się strach
I niepokój za każdym zakrętem
W wąskich alejkach wspomnień
Latarni blask wabi promieniem
Obejrzę się raz jeszcze za siebie
Nim świt lampy pogasi dnia tchnieniem
14 January 2011, 20:10
Damianku moją inspiracją jest widok z okien, w które lubię wpatrywać się nocą, choć to w zasadzie pejzaż jednego z moich snów...
A co do Wenecji... Jedno z miejsc, za którymi tęskni moja dusza... :)
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję, za tak piękną opinię:)
14 January 2011, 13:14
Malujesz obraz miasta piękniej od weneckich malarzy, dla których romantyczny pejzaż Wenecji był niezwykłą inspiracją... Jestem ciekaw Twojej inspiracji :)
Ściskam :)12 January 2011, 22:33
Kogóż ja tu widzę:))
Dziękuję i pozdrawiam Przybysza z błękitnej bajki;)
12 January 2011, 22:12
Miło Cię tu widzieć Violu, wiesz przecież jak lubię Twoje wiersze, takie słowa od Ciebie to ogromna radość:)
Pozdrawiam gorąco:)
12 January 2011, 19:50
Marie, każdy kolejny Twój komentarz jest bardziej niesamowity, to wielka radość, że gościsz w świecie moich wierszy!
Pozdrawiam serdecznie:*12 January 2011, 19:43
Nie napiszę wiele, gdyż zwyczajnie zabrakło mi słów,.
od dziś nie tylko śniąc powracać będę do "miasta snów"...Pozdrawiam Madziu, przyjemnego wieczorku :))
