Nihil novi sub sole

za oknem słońce w zimny dzień
nawet natura sobie kpi
pod drzewem leży bury kot
on też o białych myszach śni
próbuję zebrać myśli w garść
budzik rozwiewa je jak wiatr
i muszę znów przełamać strach
gdy lustro śmieje mi się w twarz

nuta za nutą płynie czas
melodia życia ciągle trwa
wczorajszy wschód radością był
dzisiejszy jest jak kiepski żart

czajnik z nadzieją gwiżdże już
pachnąca siła w kubku lśni
rozgrzewa myśli marzeń łyk
aromat wiary budzi mnie
tak z codziennością sam na sam
na nowo chodzić uczę się
czasami zdarza potknąć się
lecz wiem że noc to śpiący dzień