Menu
Gildia Pióra na Patronite

Jesień...

Za oknem deszcz,
a może to łzy na wspomnienie tego co piękne,
a już nie powróci.
Za wiosną, pierwszymi uniesieniami i nieskażonymi marzeniami.
Za latem, kolorem życia i nieokrzesaną energią.
Utkwione pomiędzy niedoskonałym wczoraj a niepewnym jutrem,
trwa zagubione i beznamiętne dzisiaj.
To co kochane odeszło, co dawało siłę umarło,
została już tylko szara, samotna i niespełniona
- jesień życia...

13 268 wyświetleń
110 tekstów
47 obserwujących
  • 7 October 2010, 06:44

    lecz i jesień może być piękna
    kolorami liści targanymi przez wiatr
    czerwienią słońca niknącym za horyzont
    oglądanym przez delikatne nitki
    babiego lata ...

    (wiersz ma w sobie nostalgię i delikatne piękno)

  • Seneka 18

    30 September 2010, 06:36

    Piękny wiersz...