Twoje zdumienie

Z okazji imienin Iskierce

Twoje zdumienie chwytają kamienie
I chrzęszczą o tym bez przerwy
Kojąco na nerwy.
A ja po prostu tulę Cię ramieniem.

Niespokojne rzęsy obłoki roztrzęsą
I w płatki śniegu zmienią.
Na Twoim imieniu wiatr liście odmienia
Tłuszcząc zielenie, a szarości blednąc.

Prawda jest teraz serdecznie prosta.
Że w jednym naczyniu,
Cynowym, po winie,
Dwa serca ktoś zalał woskiem.
Z tej świecy ciepły płomień
Ogrzewa spragniona dłonie.
Uśmiech łzę dogonił, aby z miłością zostać.

Quid Quidem