Poranna słodycz

z niechęcią wysuwam
bosą stopę
ostrożnie wkładam
pantofel
opuszczam pościel
nagrzaną snami
poduszkę
pełną marzeń
zaczyna świtać
przyjemny półmrok
mieszkania
oddycha słodko
snem
moich dzieci

( 1992)